Tekirdağ, Türkiye’nin en verimli tarım ovalarından birine sahip. Ayçiçeği, buğday ve üzüm üretiminde yıllarca öncü oldu. Ama artık çiftçi üretmek yerine tarlasını satmayı, traktörünü durdurmayı, hayvanını kesime göndermeyi konuşuyor. Çünkü tarım, AKP’nin gözünde yatırım değil, yük.

20 Yılda Ekili Arazi % 17 Azaldı

2002 yılında Tekirdağ’da tarım yapılan toplam alan yaklaşık 2 milyon 100 bin dekar iken, 2023 itibarıyla bu rakam 1 milyon 750 bin dekara düştü.

• Ayçiçeği ve buğday gibi stratejik ürünlerde ekim alanları azalırken,
• Verimsiz, sulama gerektirmeyen ürünlere yöneliş başladı.
• Birçok üretici üretimden tamamen çekildi.

Bu düşüşün temel nedeni tarım dışı kullanımlar:

• OSB’lere verilen araziler,
• Konut projeleri ve TOKİ alanları,
• Maden sahaları ve taş ocakları…

Girdi Maliyetleri Arttı, Destekler Eriyor

2002’de 1 litre mazot 1,05 TL idi. Bugün 45 TL.
2002’de 1 ton gübre 250 TL idi. Bugün 12.000 TL.
Yem fiyatı 30 kat arttı. Ama süt üreticisi hala zararına satış yapıyor.

Devletin verdiği destekler ise enflasyon karşısında buhar oldu.

• 2023’te ayçiçeği üreticisinin zarar farkı ton başına 3.000 TL’yi geçti.
• Devletin verdiği destek ortalama 2.400 TL.
• Üstelik bu destek geç ve düzensiz şekilde ödeniyor.

Çiftçi ya bankaya borçlanıyor, ya Tarım Kredi Kooperatifi’ne.
Ziraat Bankası ise artık yalnızca teminatlı, büyük çiftçiye kredi veriyor.
Küçük üretici sahipsiz.

Hayvancılıkta Çöküş: 90 Binden 52 Bine

Tekirdağ’da 2010’da 90 bin olan büyükbaş hayvan sayısı, 2024 itibarıyla 52 bine düştü.
Binlerce üretici süt-yem paritesinin bozulması nedeniyle hayvanlarını kesime gönderdi.

• 1 litre süt satıp 1,5 kg yem alması gereken üretici, artık 0,85 kg yem alabiliyor.
• Bu oranla hayvancılık yapılmaz.
• Kırsalda boşalan ahırlar, çökertilen üretimin sessiz çığlığı haline geldi.

AKP’nin Tarım Politikası: Mazotçuya Değil İthalatçıya

AKP iktidarı yıllardır üreticiyi değil, ithalatçıyı destekliyor.
İthal buğday, ayçiçeği, arpa Türkiye’ye sokulurken, Tekirdağlı çiftçi kendi ürününü maliyetinin altında satmak zorunda bırakılıyor.
Yani devlet, çiftçiye destek değil, rakip oluyor.

Belediyeler Ayakta Tutmaya Çalışıyor

Tüm bu yıkıma rağmen Tekirdağ Büyükşehir Belediyesi, yerel imkanlarla üreticiyi ayakta tutmaya çalışıyor.

• Mera Islah Projeleri
• Aromatik Bitki Üretimi
• Yerli Tohum Dağıtımı
• Simental ve Holstein Dağıtımı
• Bağcılığı Geliştirme Programı
• Soğuk zincir yatırımları
  Ama belediyelerin bu destekleri merkezi hükümetin sorumluluklarını üstlenmeye yetmiyor.

Trakya’da Tarım Bitiyor, Köylü Yalnız Kalıyor

Köyden şehre göç artıyor.
Üretim azalıyor.
İthalat artıyor.
Gıda fiyatları tırmanıyor.

Bütün bunların tek bir sebebi var:
AKP’nin tarımı kaderine terk etmesi.

Sıradaki Dosya:

“Tekirdağ’da Kuyruk Çok, Doktor Yok!”
Serinin beşinci haberinde Tekirdağ’daki sağlık yatırımlarının yetersizliği ve hizmete erişim sorunları mercek altına alınacak.